Halk arasında mantarlar; küf, pas, rastık, maya, mildiyö, şapkalı mantar, kav mantarı, raf mantarı, puf mantarı gibi çeşitli isimlerle tanımlanır. Mantarların bilimsel adı “Fungi” olup incelendiği bilim dalına “mikoloji”, onları inceleyen bilim adamına da “mikolog” denir. Mantarlar kendi besinlerini sentezleyemezler. Heterotrofturlar yani dışarıdan organik maddeyi (besin) alarak sindirime uğratırlar. Fotosentez görülmez. Ölü bitki ve hayvanları parçalayarak beslenirler. Bazı türleri ise canlıların üzerinde veya içinde parazit olarak yaşayabilirler.
Bilimsel Araştırmalar
Mantarlar dünyada hemen her yerde bulunabilir. Nemli yerlerde daha çok bulunurlar. Çölde de bulunan türleri vardır. Hawksword (1991) yeryüzünde 1,5 milyon kadar mantar türü bulunduğunu ancak günümüzde sadece 69 bin türün tanımlandığını söylemiştir. Tropik ülkelerde ve okyanuslarda da keşfedilmemiş birçok mantar türü vardır.
Şapkalı mantarların toprağa bağlanmasını sağlayan kök benzeri ipliksi yapılarına “hif”, bunların birleşmesi ile oluşan yapılara “misel” denir. Misel toprakta uzun yıllar kalabilen yapıdır. 3 Nisan 1992 tarihli “USA Today” adlı gazetenin verdiği habere göre en az 1500 yaşında olan ve “Armilleriella Bulbosa” olduğu teşhis edilen bir mantar Michigan’ın üst yarım adasında keşfedilmiştir. Bilim adamları yaptıkları araştırmalarla bu mantarın topraktaki ağırlığının 100 ton, kapladığı sahanın 15 dönüm (5 futbol sahası kadar) olduğunu söylemektedir. Bu haliyle bu mantar dünyanın en büyük canlısı olarak kabul edilir. Oldukça dayanıklıdır. Çünkü 1928 yılında geçirdiği orman yangınına rağmen yok olmamıştır.
